- mutitáte
- s. f., g.-d. art. mutitäţii
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
mutitate — MUTITÁTE s.f. (med.) Muţenie (1). – Din fr. mutité. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 MUTITÁTE s. (med.) muţenie. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime mutitáte s. f., g. d. art … Dicționar Român
audimutitate — AUDIMUTITÁTE s. f. mutitate congenitală neînsoţită de surditate. (< fr. audi mutité) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
muţenie — MUŢÉNIE, muţenii, s.f. 1. Stare a celui mut, lipsă a capacităţii de a vorbi; mutism, muţie. 2. Tăcere, linişte deplină. – Mut + suf. enie. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Muţenie ≠ gălăgie Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa:… … Dicționar Român